خادم الشهداء

آخرین مطلبم رو یکسال پیش توی این وبلاگ گذاشتم، نمیدونم روزگار به ما سخت گرفت توی این یکسال یا ما روزگار را بر خودمون سخت کردیم به هرحال یکسالی غایب بودم، امیدوارم دیگه غیبت نداشته باشم و با این غیبتی که کردم از نگاه سروران نیفتاده باشم.

یه نکته ای که باید رض کنم این که : به نظر بنده درسته که شاید با وجود تلگرام و واتس آپ و اینستاگرام کسی سراغ وبلاگ های شخصی و مخصوصا وبلاگ این حقیر نیاد ولی پرکردن اینترنت با مطالب خوب خیلی بهتر از خالی گذاشتن اونه هرچند کسی سر به مطالب ما نزنه.

امیدوارم همون جور که آقام فرمودن بتونم تو این جنگ گوشه ای رو حفظ کنم و هر روز بهتر بتونم خدمت کنم.

راستی دوباره امروز صاحبمون یه نظر لطف داشت به من برای همین رغبت پیدا کردم بیام سراغ اینترنت و وبلاگ، گرچه همیشه حواسش به من بوده ولی من نمیفهمم.

خواهر کوچیکتون: خادم الشهداء