خادم الشهداء

گر نگاهی به ما کند زهرا                    درد ما را دوا کند زهرا

گفته اند شرف المكان بالمكين …

ارزش و اعتبار مكان ها به انسان هايي است كه در آن زيسته اند …

اين بار هم كلمـات سيد شهيدان اهل قلـم كمكم كرد تا قلم بــردارم و از اعتبار مكـان هايي كه شهــدا در آن زيسته اند ،  اندكي به صفحه ي كاغذ روانه كنم …

امسال هم دلم براي راهيان تنگ بود … و طبق معمول دلم براي طلائيه و شلمچه و فكه بيشتر از بقيه ي مكان ها …

آخر طلائيه را حاج همت گفته بود كه به خدا قسم اينجا قدمگاه مادرم حضرت زهراست …

آخر فكه همان مكاني است كه مظلوميت شهدا در قتلگاهش زبان زد خاص و عام است …

آخر شلمچه همان مكاني است كه در آن ، شهداي عمليات كربلاي ۵ به مانند نام عمليات ، مظلومانه شهيد شدند …

نمي دانم …

هر وقت قرار مي شود از شهدا بنويسم دست هايم سست مي شود … و زبانم قاصر …

يك سال ديگر هم گذشت … وباز هم دلتنگي … برخي بر اين باورند كه وقتي انسان از سفر راهيان مي آيد از مناطق جنگي برگشته است … اما حقيقت چيز ديگري است …

راهيان ، سفري است كه انسان را مسلح مي كند تا در جنگ تمام عيار تجملات و ناپاكي ها مغلوب دشمن نشود … حقيقت آن است كه انسان پس از سفر راهيان وارد منطقه ي جنگي مي شود …

جنگ با هواي نفس …

جنگ با تجملات و ماديات …

جنگ با نفوذ شيطان در دل هاي با ايمان …

جنگ با غفلت و شرك و دروغ و نفاق …

و جنگ با همه ي آن چيزي كه سبب شود ما شرمنده ي شهدايمان شويم …

و باز هم من از اين جنگ جا مانده ام …

به قول سيد شهيدان اهل قلم :

چه جنگ باشد چه نباشد راه من و تو از كربلا مي گذرد . باب جهاد اصغر بسته شد ، باب جهاد اكبر كه بسته نيست …

در خاطرم شـد زنده يـاد فاطميـون

ياد شلمچه ، ياد فكه ، ياد مجنـون

خدایا گنج، با گنجینه ام سوخت …….. میان شعله ها آیینه ام سوخت
چنان مسمار در قلبم فرو رفت ….. که محسن گفت: مادر سینه ام سوخت

شهادت ام ابیها، صدیقه طاهره، زهرای مرضیه، فاطمه زهراء (سلام الله علیها) را به محضر جان عالم، مهدی صاحب زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تمامی خادمین و مدافعین مکتب اهل البیت (علیهم السلام) تسلیت عرض میکنیم.